o poszukiwaniu źródła i budowaniu drzew z ludzi

 wiersz - modlitwa, który narodził mi się podczas tegorocznej Letniej Szkoły Edukacji Artystycznej...  

fot. Edyta Jasiukiewicz

i zdjęcie "żywego drzewa: )

Twój oddech jest źródłem  życia

choć gdybyś chciał mógłbyś mnie zdmuchnąć

powiedziałeś niech stanie się człowiek i człowiek się stał

ale Ewie potrzebny jest Adam

moje źródło co chwilę przysycha

oszczędzam nadzieję, staram się by zostało trochę na jutro

ale co rano budzę się z pustym naczyniem

boję się, że przegapię szczęście

błąkam się

szukam potwierdzenia w oczach

czy to właśnie Ty sprawisz, że nadziei starczy na dłużej?

spotykam ludzi o twarzach, które wyczekują

posłuchaj o tęsknotach we mnie, nienapojonych pragnieniach

o miłości, czułości, obecności

żeby ktoś w moim życiu był naprawdę

z krwi i kości

z kim zaczynając od korzeni urosłoby drzewo

a na gałęziach bujawka i dzieci

chowalibyśmy się w dziupli przed światem

i byłoby znów bezpiecznie

jak w łonie matki

rosłaby rodzina

powoli

bo na to co piękne trzeba umieć czekać

w Tobie są wszystkie nasze źródła

wierzę w to

daj mi to czego pragnę